Atlantic City 2010

Atlantic city alias het Las Vegas van het oosten
Nadat we vertrokken waren uit het Hotel begonnen we aan onze echte reis! Het was tijd om de camper op te halen, onze spullen in de kastjes te stallen, zo ver het kan want ‘wij’ meisjes willen er overal goed uitzien, boodschappen te doen en naar onze eerste bestemming te rijden. Vanaf het Hotel zijn we met een kleine van naar Cruise America gebracht. We konden de camper ophalen tussen 1 en 4 uur. Papa vond het slim om 1,5 uur van te voren erheen te gaan, want dan konden we stipt om 1 uur weg. We kwamen er uiteindelijk om kwart voor 12 aan, dus wij dachten dat we dan lekker snel weg konden. Nou je raadt het al, NIET DUS! We moesten eerst een hele instructie film kijken over hoe het met deze camper in zijn werk gaat. Na die gekeken te hebben, was het uiteindelijk half 1. We hadden de koffers al klaargezet en waren klaar om de camper in te pakken. Maar toen kwam er ineens een of ander meisjes wat dacht dat ze heel wat was, ons vertellen dat we pas om kwart over 1 naar onze camper konden. Gelukkig scheen het zonnetje en hebben de vrouwen in “huis” lekker buiten op een bankje in het zonnetje gezeten, dat scheelde al heel wat.
Eindelijk was het dan zo ver, we mochten de camper in. Eerst nog een kleine check of alles het deed en dan konden we vertrekken.
En daar reden we dan.. we hebben onze ogen mogen uitkijken naar de ab-normaal grote huizen die langs de wegen stonden. En ja hoor, we reden al een eind van de camperverhuur vandaan toen papa erachter kwam dat de tank maar voor ¼ gevuld was. Hadden we ook lekker veel aan! Maar gelukkig hebben we het gered!
Nu kwam toch echt het ergste aan de vakantie: boodschappen doen met de familie van der Sluijs. We hebben met de kinderen afgesproken dat we niet papa’s strategie gingen volgen, dat is: o, we moeten pindakaas en oja, ook wasmiddel. Nee zijn we gewoon netjes alle rijen afgeweest, 10 wel te tellen, om onze boodschappen in te slaan. Uiteindelijk hadden we MAAR 2 wagentjes vol en dan te bedenken dat we nog niet eens alles hadden. Maar we moesten weg, anders zouden we te laat komen voor de camping. (Er blijkt nu ook geen broodrooster en koffiezetapparaat in te zitten).
Om 7 uur ’s avonds waren we gearriveerd op de camping. Papa, Sjoerd, David, Tessa en Feline stonden al klaar om alle formulieren bij de receptie op te halen. Mama en ik hadden geen zin om daar heen te lopen en aangezien het toch altijd wat langer duurt, bleven we lekker in de camping. Maar tot onze verbazing waren ze binnen 2 minuten alweer terug in de camper.. bleek dat de receptie al dicht was.. We zijn toen naar onze plaats op de camping gereden en daar besloten dat we stad gingen bezichtigen en een lekker restaurant gingen zoeken.
Nadat we 50 rondjes hadden gereden door Atlantic City om een goede parkeerplaats te zoeken, zagen we eindelijk een bordje met parkeren erop. Met pijlen aangegeven hebben wij de weg gevolgd. Maar de pijlen klopten niet altijd of ze werden 1 meter voor een bocht aangegeven dat je naar links of rechts moest.. en dan zou je maar voorgesorteerd staan in de baan van rechtdoor:)! Na 5x links en 10x rechts en 100x rechtdoor gereden te zijn, kwamen we bij de parkeerplaats aan. Maar papa was de ingang voorbij gereden en ging dus midden op de weg voor een stoplicht in zijn achteruit. Wat een held is het toch ook! Eindelijk hebben we de camper geparkeerd en begonnen we naar de stad toe te lopen. Maar onderweg kwamen we een parkeerplaats tegen waar we 24 uur mochten staan en op die andere mochten we maar tot 10 uur ’s avonds staan (het was 10 over 8 toen we daar parkeerden, dat moet een snelle hap worden dachten we). Dus papa en ik zijn terug gelopen om de camper te halen en naar de andere parkeerplaats te rijden. Konden we uiteindelijk met een gerust hart een lekker restaurantje zoeken.
Daar liepen we dan, in het Las Vegas van het oosten. Ik persoonlijk vond het mooier dan in Vegas, want het was niet zo overdreven. Jullie moeten het eigenlijk wel zien en dat kan dan ook indirect via onze foto’s. Vandaag zullen ze er helaas niet nog opstaan, want het is pas de 2e dag! We zijn eerst bij het Ceasar hotel naar binnen geweest, om te kijken hoe het eruit zag. Nou, ik kan je vertellen.. in elke gang hingen er wel 3 tot 5 kristallen kroonluchters. VERBAZINGWEKKEND! Nadat we de ingang gepasseerd hadden, gingen we met de roltrap naar boven. Feline, mama en ik stonden als laatste op de roltrap en daar wilde papa een foto van maken. Hij stond al gereed, maar kwam er toen achter dat de lenzenkap er nog op zat. De roltrap ging al op een bejaarden tempo en nog was die te laat met de foto te schieten. Onze snelle jaapie! Aan het eind van de roltrap kwamen in het casino terecht. Daar zijn we snel doorheen gelopen en met de roltrap weer naar beneden. Ja echt, zo ging het echt. Roltrap naar boven, 10 passen en de roltrap weer naar beneden. Met nog een leuke foto voor het Broadway buffet zijn we het hotel uitlopen. Op naar de boulevard. We waren al een half uur aan het lopen, toen we plotseling het HARD ROCK CAFE zagen! Toen was de keuze snel gemaakt, we gingen eten in het HARD ROCK CAFE! Aangezien het bij ons toch wel een traditie is na 6 of 7 jaar Barcelona bezocht te hebben en 6 of 7 keer bij het HARD ROCK CAFE gegeten te hebben, moeten we die traditie nu ook maar volgen. Als voorgerecht stond zoals gewoonlijk: nacho’s en chicken wings! Voor iedereen was het hoofdgerecht apart en het nagerecht hebben we maar niet gedaan, want het was een vullend avondmaal. Tot zo ver het avondmaal.
De terugweg was minder spectaculair, want we hadden alles al gezien. We zijn dus rechstreeks naar de camper gelopen, naar de camping gereden en lekker gaan slapen!
Ik hoop dat jullie genoten hebben van dit uitgebreide reportage, wij hebben deze dag in ieder geval wel genoten! Op naar dag 3:)

Liefs,
isabel