Washington DC The Story
Door: Sjoerd van der Sluijs
Blijf op de hoogte en volg Joyce & Peter
15 Juli 2010 | Verenigde Staten, Maryland
De dag begon vroeg, al om half 8, mama, papa en ik stonden om die tijd op om te douchen, maar de andere lagen nog te pitten. Na 10 minuten waren we weer terug en waren ze nog steeds aan het pitten. Na ze luid gewekt te hebben waren de Gijs Ganzen (van Donald Duck) ook weer wakker. We konden dus na een tijdje aan het ontbijt beginnen, met het beruchte brood (ik loop altijd te zeuren dat het brood zo vies is).
Na dat op te hebben gingen we ons klaarmaken voor de reis naar Washington DC met de bus (die 2 stappen verderop stopte). Om 9 uur vertrokken we met de bus en dat duurde ongeveer 10 minuten. We kwamen aan bij het metrostation en zagen we dat we pas 20 minuten later aan hoefden te komen, omdat de kaartjes nog niet geldig waren en toen kwamen alweer de opmerkingen van: Uhhhh had ik nog 20 minuten langer in bed kunnen liggen (dat kwam van een van de Gijs Ganzen).
Na te hebben gewacht konden we de metro in en gingen we naar The Mall.
Op het metrostation aangekomen gingen we gelijk naar boven en zo begon ons avontuur in Washington DC.
Eerst gingen we door een park met allemaal sculptures en een hele grote fontein.
Na het park gingen we naar het Air&space museum. Het ging over de ruimte en over vliegtuigen het was zeer interessant gááááááp. Dus we gingen we onszelf vermaken. We gingen een soort ruimte werkstation in en ik dacht dat het wel grappig was om Feline, Tessa en David te laten schrikken en ik verstopte mij om een hoekje. Intussen waren zij ingehaald door een Chinees. Op het moment dat ik dacht dat ze aankwamen, sprong ik tevoorschijn, dus je voelt hem al aankomen, de chinees schrok zich dood om het nog leuker te maken deed hij er nog zo’n wijven gilletje bij. We gingen met z’n vieren helemaal kapot van het lachen.
Na het saaie museum te hebben bezocht gingen we leukere dingen doen, zoals wat drinken bij de Mac.
We gingen daar weg, maar kwamen erachter dat je niet met drinken door het museum mochten lopen. Dus Feline en Isabel gingen hun warme choco heel de tijd verbergen. Uiteindelijk zagen we een uitgang , maar er zat een security mannetje te tellen hoeveel gasten ze hadden (ik denk dat de meeste alleen naar de Mac gingen). Ze gingen gelijk nadenken hoe nu verder en ze badachten dat de marme choco wel onder hun vest kon en dat kon ook niemand heeft het gemerkt, alleen die paar duizend mensen waar we langs liepen.
Na het museum gingen we naar het Capitol lopen. Eerst dachten we dat er een bruiloft, maar het bleek dat er mensen aan het demonstreren waren. Het Capitol werd goed bewaakt met politie en die hadden geweren joh! Daar knallen ze je helemaal mee lek als je iets dat wat hen niet zint.
Er was ook een minpuntje: we konden het Capitol niet in.
Na het Capitol gingen we met de metro naar Arlington, naar de militaire begraafplaats waar Kennedy ligt. Eerst liepen we naar Kennedy, hij was begraven voor een heel groot huis en er brandde een eeuwige vlam. Ondertussen werd er een paar keer met een kanon in de lucht geschoten omdat er iemand begraven werd.
Na Kennedy gingen we een beetje door de begraafplaats wandelen, het was intussen alweer bloedheet en zonnig. (lekker hé de mensen die nog in Nederland zijn ;)
Uiteindelijk gingen we naar The Unknown Soldier. Dat is een monument voor alle onbekende soldaten die zijn omgekomen. Daar liep een soldaat heen en weer te marcheren met zijn geweer.
Na de militaire begraafplaats gingen we naar het Lincoln Memorial. Het was een heel groot gebouw waarin een heel groot beeld stond van Lincoln.
Na het Lincoln Memorial liepen we door het Vietnam Memorial naar de naald van Washington. Feline, David, Isabel en Tessa gingen in een fontein voetje baden en papa ging foto’s maken.
Na de Naald gingen we naar Het Witte Huis. Daar aangekomen was het naar mijn mening niet echt bijzonder. Het huis was wit, je kon nauwelijks wat zien, en er was veel bewaking.
Uiteindelijk gingen we al aan avondeten denken en gingen we naar Georgetown. Het is daar perfect om uit eten te gaan.
We gingen bij een Indiaas restaurant eten, het eten was erg lekker en pittig.
Na het eten gingen we met de bus en dan de metro en dan weer de bus terug naar de camping. Daar aangekomen gingen we slapen en ons opmaken om weer vroeg en ik hardhandig gewekt te worden.
To be continued
-
15 Juli 2010 - 13:26
Rob Lexmond:
Hoi Sjoerd, ik wist dat je aardig kan voetballen.
Maar gezien dit reisverslag heb je nog andere kwaliteiten ook!
Have Fun! -
15 Juli 2010 - 20:13
O(pa) En O(ma):
Hallo verslaggever sjoerd!en family.
Een hele goede reportage van jou met kritische kanttekeningen die er zijn mogen van ons !
De eerste foto's bekijken we natuurlijk heel aandachtig, maar wat is de eerste foto bij de banketwinkel?
Van washinton hebben jullie vast en zeker een goede indruk gekregen , maar waar is Obama?
Is de camper precies hetzelfde als vorig jaar?
Kunnen jullie al koffiezetten of gaat het op z'n turks lekker sterk.
Is er al warm water of is het niet nodig.
We zien de volgende serie en verhalen met spanning tegemoet.
Dikke pakkerd van ons uit een heel winderig H.v.H.
-
16 Juli 2010 - 00:00
Feline:
* opa en oma: die mensen stonden voor een banketwinkel in de rij om CUPCAKES te eten.. Er waren maar een beperkt (4) aantal plaatsen maar iedereen moest en zou 3 kwartier a een uur in de rij staan om die cakejes te eten, erg apart.
Verder is de camper niet hetzelfde als thuis of als vorig jaar. Er is geen warm water, geen slide-out, geen zonnescherm en de achteruit zit dicht. verder hebben we nu wel een toaster en een koffiezetapparaat en de camper rijdt gelukkig wel!
xoxo -
16 Juli 2010 - 02:40
Joyce & Peter Van Der Sluijs:
Gelukkig zit de achterruit dicht en niet de achteruit. En dat heeft dan haar rijbewijs gehaald. Kan niet eens gewoon Nederlands spellen.
Peter.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley