Kust, zee en schaduw?!!!

halloo allemaal, heeft U dat ook weleens? Dan schijnt de zon maar dan staat je campingplaats in de schaduw.
Verdere uitleg in dit verhaal.
So allemaal daar ben ik weer. Ik zit nu eigenlijk in de Bahama's maar mijn opdrachtgever zei dat ik nog één verhaal moest schrijven, omdat iedereen meer van de Sluijsjes wilde weten.
Het verhaal dat ik jullie ga vertellen heet:
De Sluijsjes vechten met de schaduw.
Zoals jullie al weten zijn de Sluijsjes nu al voor de 3de keer in Amerika. Ze bevinden zich in dit verhaal in de staat Maine. Het plaatsje heet Candem.
De Sluijsjes werden alweer heel vroeg wakker op de KOA van Woodstock. Ze namen zoals altijd hetzelfde ontbijt: cornflakes, vies brood en viese baggels met vies belleg. Sjoerd heeft qua ontbijt nu al heimwee naar Nederland.
Na het ontbijt zouden ze gelijk naar de volgende bestemming rijden, maar ze werden afgeleid door een basketbal veld die op de camping stond. Volgens een andere Nederlander was het een hele uitdaging om die bal door het netje te krijgen. Zelfs de luidruchtige beer kwam nu uit de camping om het te proberen. Ik moet zeggen dat hij echt goed deed, maar een sprintje trekken homaar. David had tijdens het basketballen een nieuwe PR gehaald met hooghouden.
Na lekker ochtend gesport te hebben gingen ze toch echt weer verder rijden naar Maine. Het was een hele mooie reis tussen grote meren door, maar sommige pubers in de camper vonden het heel erg slaapverwekkend en werden pas wakker toen ze bij een meertje met een strandje kwamen.
Het grootste deel van het meertje lag in de schaduw, maar de Sluijsjes wisten toch nog een stukje zon te veroveren. Het was niet echt warm en het meer zag er vies geel uit. Het leek net alsof Elanden in het water hadden gepiest. David en Sjoerd waren zich zichtbaar aan het vervelen en gingen een heel groot gat graven ( met de handen ). Het gat was wel 1.50 meter lang en ik denk we 1 meter diep en het enige wat ze vonden waren bakstenen. De meiden wilden na 1 uurtje alweer weg omdat ze naar een echt strand wilden (dat begrijp je ook niet hoor, zitten ze op een strand willen ze naar een echt strand !?). Uiteindelijk kregen ze hun zin en gingen ze verder rijden. De reis duurde in totaal 5 uur en ze hebben geen 1 bijzonder dier gespot. Na een plaspauze kwamen ze aan op de camping in Candem. Het was een State Park met WiFi en douches. Na ingecheckt te hebben gingen ze eerst dumpen en dan naar het mooie uitzicht kijken over de hele Lincoln Ville Bay. Het was echt prachtig, je zag bootjes, zeilschepen en een cruise liggen. Je kon ook het Helderlicht zien (niet het Noorderlicht voor de bijdehante mensen.
Na het uitzicht gingen ze naar hun camping plaatsje. Tot feline’s frustratie stond deze in de schaduw en was er geen enkel stukje zon. Papa en Sjoerd waren nog gaan vragen of er misschien nog een ander plaatsje in de zon beschikbaar was, maar dat was niet het geval. Na een spelletje, pinda’s en chippies gingen ze avondeten. Dit keer stond er wraps met kip op het menu (hmmmmm het water loopt zeker al in de mond bij de kannengieters, of niet?). Na lekker gegeten te hebben, gingen ze douchen en een kampvuur maken met marshmallows erbij. Om 9.45 P.M. gingen ze slapen om zich op te maken voor de volgende dag. En je weet het een nieuwe dag, nieuwe kansen met het gevecht tegen de schaduw.

Dit was het voor deze keer dan maar weer. Morgen een nieuw avontuur en een nieuw verslag op de site van de Sluijsjes.

groetjes Sjoerd.