Wells- Maine 29-7-2010
Door: Sjoerd van der Sluijs
Blijf op de hoogte en volg Joyce & Peter
31 Juli 2010 | Verenigde Staten, Maine
Ik ga het vervolg doen van de vorige keer.
Mijn baas zei dat jullie erg tevreden waren,
En dat ik dit karweitje ook wel kon klaren.
Dit keer zijn ze aan de kust,
Dan hebben ze eindelijk een keertje rust.
Ze gaan ook nog shoppen,
En gaan zeker voor de Abercrombie stoppen.
Hier komt nu het verhaal,
Deze keer in rijmtaal.
Ze stonden natuurlijk weer vroeg op,
En Peter stond alweer op Sjoerd z’n kop.
Whale whatching stond vandaag bovenaan het lijstje,
Maar ook shoppen stond op het verlanglijstje.
Na alle voorbereidingen te hebben gedaan,
Konden ze eindelijk van de camping weggaan.
Het was maar een kleine 10 minuten naar de haven,
Dus na ongeveer 10 minuten kwamen ze op pier 1 aandraven.
Het duurde niet lang tot ze aan boord mochten,
Om daarna zoekend naar walwissen over de oceaan te tochten.
Om 5 over half 10 waren ze uit de baai,
De kapitein deed het gemakkelijk maar wel met een lawaai.
3 keer toeteren en weg was de kust,
En iedereen was weer gefocust.
Zoekend naar de ene whale,
Maar het enige wat ze tot dusver nog zagen was die ene zeeleeuw.
Maar ineens zei de kapitein,
Niet eens voor de gein.
Aan uw linkerhand ziet u de eerste walvis,
Dat was pas echt een grote ansjovis.
Maar jammer genoeg was het erg ver weg,
Daar hadden ze nu wel even pech.
Niet veel later kwamen er dolfijnen voorbij,
Wooow die waren echt heel dichtbij.
Het waren er een stuk of 3,
Alle camera’s stonden al snel in aanvalspositie.
Maar ze waren zo snel,
En zeker geen actiemodel.
1 keer knipperen en ze waren weg,
De Foto-Chinezen stonden te huilen van de pech.
Niet veel later zagen ze nog een dier,
Dat gebeurde binnen een kwartier.
Ze weten nog steeds niet wat het is,
Was het een dolfijn of een blauwe vinvis?
Na 1 uur niks te hebben gezien,
Was het voor Tessa even afzien.
Zielig hing ze over de reling,
Je wilt niet weten wat daar overheen ging.
Stukjes macaroni en kip uit de koekenpan,
Zo over die ook kotsende arme man.
Ook Joyce wilde de vissen voeren,
En liet zo de oceaan met kots bevloeren.
Voor de reis zei ze nog Monique kan niks hebben en is een zielepoot,
Maar nu hangt ook Joyce al brakend over reling van de boot.
Na de vissen te hebben gevoerd,
En de oceaan te hebben bevloerd.
Zagen ze gelijk al een groepje dolfijnen,
Ze waren zo ver weg dat je alleen hun rugvin zag met hun fonteinen.
Na een lange zoektocht en de hoop al bijna te hebben opgegeven,
Kwam er een twee walvissen uit de hemel aanzweven.
Het was een heel mooi dier,
Nu hadden de Foto-Chinezen wel hun plezier.
Maar het geluk kon niet meer op,
Want 5 minuten later tikte nog een walvis ze op de kop.
Ze waren alle drie van dezelfde Wick soort,
De walvis zwom net voor de baai waar hij thuishoort.
Na de reis was Joyce nog steeds een beetje zeeziek,
Ze leek net een stuk antiek.
Ze heeft een beetje ziek op het bed gelegen,
Maar daarna nog wel in de outlet een hamburger naar binnen gekregen.
Na de walvissen zouden we naar de outlet gaan,
En over 1.30 uur voor de Abercrombie staan.
Toen we de Abercrombie binnenstapte was het echt een zootje,
Al die kleren op elkaar leken net een bungalowtje.
Alle kleren waren op elkaar gesmeten,
En de Jongens lieten het ook maar afweten.
Na de Abercrombie zijn ze nog naar de Calvin, Tommy, Ralph Lauren, Ll. Bean en de Nike gegaan,
En dat heeft ze heel veel goed gedaan.
Na een geslaagde shop en walvis dag,
Gingen ze naar de camping die in Wells lag.
Om half 8 kwamen ze op de camping aan,
Om de volgende dag naar het strand te gaan.
Op de camping had je een prachtig uitzicht op de oceaan,
En zeker vanaf het plekje waar wij nu staan.
Dit is het einde dus oogjes toe en snaveltjes dicht,
Peter is nog steeds niet op zijn six-pack gewicht;).
Dit was mijn rijmverhaal ik hoop dat jullie het leuk vonden.
De volgende dag wordt verslagen door een insider namelijk Tessa.
Groetjes, sjoerd
-
31 Juli 2010 - 09:35
O(pa) En O(ma):
Hallo Amerikaanse dichters !!!!
Wat hebben jullie ( of alleen Sjoerd) een mooi gedicht gemaakt.
Het heeft ons verbaasd en toch echt geraakt.
Het dichten zit on allen in het bloed,
want ook op 5 december weten wij hoe dat moet.
Maar nu spreekt een walvis van 5 hoog
en na het lezen van jullie verhaal kreeg ik tranen in mijn oog !!
Ja Joyce, het leven op zee valt niet mee,maar blijf het proberen,
want in het bos daar zie je alleen herten vogels en beren.
Gelukkig als nu ook Monique dit leest
ben ik blij, dat zij niet de enige is geweest.
Hebben jullie de walvis wel goed bekeken ?
Want volgens ons is het een kleine orka gebleken!
Een walvis heeft toch geen vin op zijn rug?
Joyce ga eens even voor een foto terug?
Of zijn er bijzondere walvissen in Amerika
dan houden wij het zo en kijken google er op na.
De inkopen die jullie hebben gedaan
moeten wel (met niet meer dan 20 kilo) door de douane gaan.
Een tip: Trek alles aan over elkaar
dan kan Peter zijn beurs dichthouden maar.
Wij eindigen en gaan dit verhaal nu sluiten
Wij hopen dat de zon hier mogelijk(dus niet vandaag) komt buiten!
Dikke kus van ons
-
31 Juli 2010 - 09:43
O(pa) En O(ma):
Wij hebben op google nu gekeken
en die met die van jullie vergeleken.
Er zijn diverse soorten walvissen
en welke van de Sluijsje is moeten we dan maar gissen.
-
31 Juli 2010 - 09:48
Maaike.:
Hahaha, Die tessa. :$
Sorry tess.
& tante joyce ( jaja, Ik schrijf het goeed. :D )
Mama, Moet het wel van iemand hebben. hihi.
& ik was met oma bij Ruben. En wat was ze kamer een rotzooi, Dat zei oma dan. Want ik zat beneden lekker op de bank tv te kijken. haha.
Nog heeel veeel plezieer.
Kusjes van het Aller Aller Aller Aller Aller Aller Liefste nichtje, En de enige. :D -
31 Juli 2010 - 10:01
Monique:
He grote zus,
Wat nu psychisch, aan- stellerij,verbeelding,inbeelding, bestaat niet, kan niet, watje etc. Ik zou zeggen lekker ..., boontje komt om zijn loontje. Nee hoor, het is elke keer flink balen als het gebeurd.Ik kan het tenslotte weten heb de meeste ervaring ( tot nu toe). Volgende keer pillen innemen of gewoon aan de wal blijven.
groetjes,
landrot Monique
-
31 Juli 2010 - 12:28
Sjoerd:
Ik heb hem helemaal zelf gemaakt hoor ( soms een beetje hulp van google).
Tantetje we hadden ook wel pilletjes ingenomen.maarja je weet het he mamsie kan niks hebben joh;)
Ruben ik snap nog steeds jou raadsel niet hoor.
Groetjes van de amerikaganger(s) -
31 Juli 2010 - 12:34
WCMS:
Hallo Sluisjes,
En Sjoerd in het bijzonder natuurlijk. Mooi gedicht zo. Ik kan me voorstellen dat, als iedereen half zo vaardig is als jij met het dichten, de 5e december bij jullie familie in Hoek een hele lange avond is.
Leuk dat jullie ook de Whales hebben gezien. Alleen jammer natuurlijk van die onnodige verspilling van grondstoffen van de twee dames. :-)
Wij zijn inmiddels weer thuis in Holland na een goede reis zonder vertraring of narigheid. Wel wennen weer hoor al dat kleinschalige. Net even een paar uurtjes geslapen om weer zo snel mogelijk in het ritme van de Oude Kant van de Oceaan terecht te komen.
Veel plezier nog in de States.
Groeten,
Chris Wim Merel en Stan -
01 Augustus 2010 - 19:33
Oma Door:
Sjoerd ik vond je verslag in dichtvorm erg leuk,ik doe het je niet na.
Jammer dat Joyce en Tessa zo zeeziek werden ,maar het winkelen heeft toch weer alles goed gemaakt.
Nog een fijne reis met heel veel zon en plezier.
Kus Oma
-
02 Augustus 2010 - 05:50
Rob Lexmond:
Hahahahahaha, wat een verslag Sjoerd.
Alleen was het een beetje jammer dat ik net aan een ontbijtje zat toen ik je verslag las.
Veel plezier nog allemaal!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley