Washington D.C 2010
Door: Isabel
Blijf op de hoogte en volg Joyce & Peter
14 Juli 2010 | Verenigde Staten, Maryland
Washington, Cherry Hill
Vanmorgen zijn wij vroeg ons bed uitgeschopt door onze lieve papa. Tijd voor dag 3! Washington en het strand niet te vergeten stonden op de planning. Maar toen ik vanmorgen mijn raampje uit keek, liepen de rillingen over mijn lijf! Het was bewolkt en het miezerde. Echt dát weer waar we dan weer nét niet op zitten te wachten. Maar goed, we moesten het er maar mee doen. En toen kwamen we er ’s ochtends toch weer achter dat er wéér iets niet werkte: het warme water…
Maar hierdoor lieten we onze dat niet verpesten. Gelukkig vonden rond 11 uur opklaringen plaats. Af en toe brak de zon door, dus we gingen toch maar naar het strand.
Met nog een tankpauze gemaakt te hebben, kwamen we om half 1 bij het strand aan. We zouden om 3 uur weg moeten gaan, want anders zouden we weer niet op tijd zijn voor de camping.
Met zijn allen zijn we de camper uitgesprongen, natuurlijk niet allemaal tegelijk door de deur, want dat zou echt niet passen.. op naar de zon, de zee en het strand. Het water was helemaal niet koud, de golven waren hoog en het zonnetje scheen. Een ultieme dag om te zonnen, dachten we. Om 2 uur begon het ineens keihard te waaien en de spetters vlogen uit de lucht. Tijd om te vertrekken dus. Daar gaat dan je zonnige stranddag. We zijn toen maar gaan rijden naar Washington. Onderweg is er niet veel gebeurd, dus veel zal er niet in dit verhaal komen te staan.
We hebben wel hele mooie uitzichten gezien en een hoop bruggen bij elkaar. Ook hebben we onze eersten dieren gespot tussen de moerassen: de witte reiger, een aantal roofvogel nesten met vogels erin en een hertje. Om 7 uur ongeveer kwamen we op de camping aan. De kidies gingen lekker zwemmen, gevolgd door de paparazzi fotograaf PT van der Sluijs, die een paar mooie plaatjes heeft geschoten (mag ik hopen). Het regende toen wel, maar niet heel hard en zwemmen met regen is best lekker. Tot dat we om half 8 het zwembad uit werden gestuurd vanwege het weer. Wij vonden dat natuurlijk belachelijk, want we dachten dat we eruit moesten vanwege de regen. Maar na 5 minuten begon het te onweren, dus we zijn snel naar de camper gelopen. Toen we nog geen 10 minuten binnen zaten begon het te hozen, te donderen, te bliksemen en te regenen. Want als het hier stormt, dan stormt het ook gelijk voor 1 jaar.
Als avondeten stond eerst rijst op het menu, maar omdat de deur nu dicht moest vanwege het weer was het te warm om te koken. We hebben toen lekker wraps gegeten met stukjes kip, sla, saus en ander groente. 5 minuten voordat de kip klaar was kwam mama erachter dat de wraps aan de achterkant van de camper lagen. Oftewel, ze moest door dit noodweer naar achter lopen om de wraps te pakken. Zegt ze eerst: Ik ga gewoon in mijn onderbroek! Waarop ik antwoordde: Je gaat toch niet in de onderbroek op de camping lopen?! Ze heeft uiteindelijk papa zwembroek aangetrokken, wat er trouwens ook echt niet uit zag. Maar goed, het was donker en als het goed is heeft niemand haar gezien.
Dit was niet echt de spectaculairste dag, maar dat hebben we morgen wel! Morgen gaan we naar Washington D.C. en maken we er een spetterende dag van!
Liefs,
Vanmorgen zijn wij vroeg ons bed uitgeschopt door onze lieve papa. Tijd voor dag 3! Washington en het strand niet te vergeten stonden op de planning. Maar toen ik vanmorgen mijn raampje uit keek, liepen de rillingen over mijn lijf! Het was bewolkt en het miezerde. Echt dát weer waar we dan weer nét niet op zitten te wachten. Maar goed, we moesten het er maar mee doen. En toen kwamen we er ’s ochtends toch weer achter dat er wéér iets niet werkte: het warme water…
Maar hierdoor lieten we onze dat niet verpesten. Gelukkig vonden rond 11 uur opklaringen plaats. Af en toe brak de zon door, dus we gingen toch maar naar het strand.
Met nog een tankpauze gemaakt te hebben, kwamen we om half 1 bij het strand aan. We zouden om 3 uur weg moeten gaan, want anders zouden we weer niet op tijd zijn voor de camping.
Met zijn allen zijn we de camper uitgesprongen, natuurlijk niet allemaal tegelijk door de deur, want dat zou echt niet passen.. op naar de zon, de zee en het strand. Het water was helemaal niet koud, de golven waren hoog en het zonnetje scheen. Een ultieme dag om te zonnen, dachten we. Om 2 uur begon het ineens keihard te waaien en de spetters vlogen uit de lucht. Tijd om te vertrekken dus. Daar gaat dan je zonnige stranddag. We zijn toen maar gaan rijden naar Washington. Onderweg is er niet veel gebeurd, dus veel zal er niet in dit verhaal komen te staan.
We hebben wel hele mooie uitzichten gezien en een hoop bruggen bij elkaar. Ook hebben we onze eersten dieren gespot tussen de moerassen: de witte reiger, een aantal roofvogel nesten met vogels erin en een hertje. Om 7 uur ongeveer kwamen we op de camping aan. De kidies gingen lekker zwemmen, gevolgd door de paparazzi fotograaf PT van der Sluijs, die een paar mooie plaatjes heeft geschoten (mag ik hopen). Het regende toen wel, maar niet heel hard en zwemmen met regen is best lekker. Tot dat we om half 8 het zwembad uit werden gestuurd vanwege het weer. Wij vonden dat natuurlijk belachelijk, want we dachten dat we eruit moesten vanwege de regen. Maar na 5 minuten begon het te onweren, dus we zijn snel naar de camper gelopen. Toen we nog geen 10 minuten binnen zaten begon het te hozen, te donderen, te bliksemen en te regenen. Want als het hier stormt, dan stormt het ook gelijk voor 1 jaar.
Als avondeten stond eerst rijst op het menu, maar omdat de deur nu dicht moest vanwege het weer was het te warm om te koken. We hebben toen lekker wraps gegeten met stukjes kip, sla, saus en ander groente. 5 minuten voordat de kip klaar was kwam mama erachter dat de wraps aan de achterkant van de camper lagen. Oftewel, ze moest door dit noodweer naar achter lopen om de wraps te pakken. Zegt ze eerst: Ik ga gewoon in mijn onderbroek! Waarop ik antwoordde: Je gaat toch niet in de onderbroek op de camping lopen?! Ze heeft uiteindelijk papa zwembroek aangetrokken, wat er trouwens ook echt niet uit zag. Maar goed, het was donker en als het goed is heeft niemand haar gezien.
Dit was niet echt de spectaculairste dag, maar dat hebben we morgen wel! Morgen gaan we naar Washington D.C. en maken we er een spetterende dag van!
Liefs,
-
14 Juli 2010 - 05:49
Rob Lexmond:
Hallo allemaal, hopelijk bedoel je niet met "spetterende dag" dat het wederom gaat stormen en regenen!
Fijne dagen! -
14 Juli 2010 - 06:20
O(pa) En O(ma):
Isabel wat een gewe
ldig reisverslag, wij zien het, met onze ogen dicht, al gebeuren.
Vooral als je net opstaat en dit alles leest !
Wij zullen vanavond wel even naar het journaal kijken naar de foto die is gemaakt van Joyce toen zij de wraps ging pakken in de geweldige outfit !
Genieten jullie maar van alles en wij lezen en beleven alles wel mee !
Liiefs en een dikke ochtendkus.
-
14 Juli 2010 - 06:23
Oma:
Sorry voor de tikfouten, het is nog vroeg en er zitten zandkorrels in mijn ogen -
14 Juli 2010 - 17:13
Oma Door:
Hallo allemaal,
De dag was dan niet zo spectaculair, maar als je het lees toch wel leuk.
Veel plezier in Washington en ik hoop met mooi weer.
groetjes Oma Door.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
