Dag 23 - Reisverslag uit Washington, D. C., Verenigde Staten van Joyce & Peter Sluijs - WaarBenJij.nu Dag 23 - Reisverslag uit Washington, D. C., Verenigde Staten van Joyce & Peter Sluijs - WaarBenJij.nu

Dag 23

Door: Feline

Blijf op de hoogte en volg Joyce & Peter

22 Juli 2009 | Verenigde Staten, Washington, D. C.

Ik had het gisteren over een gekke dag.. Nou deze dag was nog erger dan die van gisteren! Heel bizar.. het begon als volgt.
afscheid genomen van de familie van Duuren gingen we op weg naar het plaatsje Cheyenne. Daar werd de Rodeo gehouden en die zouden wij gaan bekijken! We kwamen daar aan en het eerste wat we zagen en hoorden waren 6 grote straaljagers die over ons heen vlogen! Wat een geluid maken die dingen. We moesten onze camper op een speciale parkeerplaats zetten en we werden met een echte ouderwetse schoolbus naar de Rodeo gebracht. Op de rodeo was ook een hele grote attractie park opgebouwd. Alle mensen liepen erbij als echte cowboys, wat ze in het dagelijkse leven ook dragen. Om 12:45 begon de Rodeo en we namen plaats op onze plekken in de tribune. Het was een echte arena. Als eerste begonnen ze met stier rijden. Mannen met maskers en zelfs zonder maskers boven op een ontzettende grote stier! En niet denken dat het gemakkelijk was om daar op te blijven zitten want die stier ging tekeer als een dolle hond! Daarna kwam er ook wilde paarden rijden. Er was er zelfs 1 die werd door het paard de lucht in gelanceerd! Toen hij op de grond terecht kwam, trapte het paard naar achter en raakte de cowboy op een haar na niet! Het enige wat het paard raakte was het nummerplaatje wat de cowboy op zijn rug had. Wat een mazzel zeg! Ook was er nog een ronde met stier worstelen. De cowboys reden dan op een paard en achtervolgde een stier. Zodra ze dicht genoeg bij de stier in de buurt waren sprongen ze van het paard af en vlogen ze op de stier af. Die pakte ze dan met beide handen op, tilde de stier op, en gooide het beest op de grond. En dat alles moest je ook nog is zo snel mogelijk doen. Dus ik zeg.. ga het is proberen, vast een makkie;) Deze 3 rondes werden een paar keer afgewisseld. Aan het einde kwam er nog een ronde met wilde paarden racen. Er werden dan een aantal wilde paarden op de renbaan gezet. Eerst moet je een zadel op het paard zetten om er vervolgens op te springen en er een rondje mee te rijden. Wie als eerste over de streep kwam had gewonnen! Die paarden waren ontzettend wild en het was dus ook niet gemakkelijk om er een zadel op te krijgen. Op een gegeven moment werd een paard zo wild dat er een man op de grond viel. We konden het van een afstand niet heel goed zien wat er gebeurde maar wat we wel zagen is dat het wilde paard volop op de man ging staan. De man kwam daarna ook niet meer overeind. De ambulance kwam eraan en nam de man mee. Hoe het met de man afliep… dat weten we niet. En ook al zij de commentator dat er nooit wat fout kon gaan en er nooit ongelukken gebeurde hebben wij gezien dat dat niet helemaal waar was.
Maar het was wel geweldig om te zien! Echt heel heel heel cool!:D Toen de rodeo was afgelopen keerde we weer terug met de schoolbus naar onze camper. Bij de camper aangekomen zagen we ineens dat er een hele grote deuk in de bumper zat! En een briefje onder de ruitenwisser. Bleek dat er iemand met achteruit parkeren tegen onze bumper was aangeknald. Op het briefje stond dat we hem moesten bellen en dat hij dan naar ons toe kwam. Na een belletje kwam de man ook aangelopen. Na 100x sorry en een hartelijk welkom in de United States werden de papieren tevoorschijn gehaald en alles geregeld. Het was een hele aardige familie, hele grote familie ook, die in Washington DC wonen. De politie kwam er nog even bij en er werd een politie rapport gemaakt. Alles werd goed behandeld en de schade wordt vergoedt. Ondertussen was het al 6 uur en we moesten nog anderhalf uur rijden naar onze volgende camping. Dus we namen afscheid van de Amerikaanse familie en gingen weer verder.
Onderweg nog even gestopt bij de Subway om avond te eten, want het werd wel heel erg laat. Om half 9 kwamen we aan op de camping. The office was al dicht maar ze hadden de plattegrond achtergelaten waar onze plek op stond. We reden naar de plek maar wat bleek.. die plek was al bezet door iemand anders! Door iemand die daar notabene nog 2 weken stond. Erg slim allemaal. En the office was ook al om 5 uur dichtgegaan en er was verder niemand te bekennen. Toen hebben we maar ons eigen plekje uitgezocht. En net toen we dachten dat het niet erger kon.. kwam het ergste van de hele dag..
We hadden al gezien dat het buiten flink aan het flitsen was. En niet zomaar flitsen.. over de hele lucht was het. En de flitsen waren ontzettend fel en heel erg groot. Mama had even de tv aangezet om te kijken maar het programma wat aansprong was het nieuwsprogramma.. Daar kwamen allemaal woorden uit van: weer alarm, grote onweersbuien, ontzettend gevaarlijk, tornado waarschuwingen, hagelstenen zo groot als golfballen, rotatie, windstoten. Oftewel.. binnen 5 seconden was het muisstil in de camper en zat iedereen met grote ogen naar het tv scherm te kijken. Rond het gebied van Denver en waar wij zaten was er een ongelofelijke hevige storm bezig. Gevaarlijke onweersbuien die er misschien voor konden zorgen dat er een tornado ontstond! Door de rotatie die plaatsvond bij de wolken. Bah, dit vonden we maar helemaal niks.. Vooral het gebied bij Denver werd ontzettend zwaar getroffen door hagel en regen. Pas na een half uur vertelde ze ons eindelijk dat de Tornado waarschuwing voorbij was en dat er alleen nog een weeralarm was door de onweersbuien. Oef, wij waren weer opgelucht zeg en we konden nu eindelijk lekker gaan slapen want het was onderhand alweer half 12.
Xxx

  • 22 Juli 2009 - 20:30

    O(pa) En O(ma):


    Hallo avonturiers.

    Wat beleven jullie deze reis enorm veel en dat maakt het toch zeker wel spannend! Vooral die weersgesteldheden bij Denver heeft een grote indruk op de " family " gemaakt Ik had het ook niet graag willen meemaken. Onweer hier vinden wij al niet leuk.Er werd zeker teruggedacht aan de hagelstenen bij Barcelona die een poffertjespan van de auto maakten.

    Hebben de dames nog een slapeloze nacht gehad van de cowboys met st ieren en paarden?

    Hier is het weer niet standvastig maar........ ze beloven dat het beter wordt een zondag, dus jullie boffen. Nu regent ,waait het en steeds zijn er onweersbuien , gelukkig komt de zon af en toe tussen de wolken tevoorschijn en zorgt voor een aangename temperatuur.

    Vanavond kwam de Queen Mary 2(cruisschip)door de Waterweg. De vertrektijd in Rotterdam was 5 uur en meestal komen deze schepen langsvaren even voor 7 uur. Maar nu wachten,wachten tot half negen. Lekker koud, maar we hebben nu wel een cruiseschip van 350 meter lengte en 45 meter breedte zien varen.

    De volgende keer zullen we beter op internet kijken wanneer hij Maassluis passeert.

    Zo nog twee dagen dan zit het er weer op deze reis. Geniet dus nog maar en wij lezen graag verder.

    Groetjes en een dikke kus

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Verslag uit: Verenigde Staten, Washington, D. C.

Amerika 2

Recente Reisverslagen:

24 Juli 2009

Dag 26

24 Juli 2009

Dag 25

23 Juli 2009

Dag 24

22 Juli 2009

Dag 23

21 Juli 2009

Dag 22
Joyce & Peter

Een nieuwe reis

Actief sinds 05 Juli 2008
Verslag gelezen: 264
Totaal aantal bezoekers 67683

Voorgaande reizen:

01 September 2017 - 30 September 2017

Washington State - Oregon

11 Juli 2010 - 07 Augustus 2010

Amerika 3

28 Juni 2009 - 25 Juli 2009

Amerika 2

11 Juli 2008 - 13 Augustus 2008

Amerika 1

Landen bezocht: