Algemeen
Door: Joyce en Peter
Blijf op de hoogte en volg Joyce & Peter
17 Juli 2009 | Verenigde Staten, Washington, D. C.
Algemeen
En nu op veler verzoek een berichtje van de gidsen op deze rondreis. De reden dat jullie nog niet van ons gehoord hebben, is gelegen in het feit dat we het te druk hebben met de organisatie, het vervullen van vele wensen, het vullen van de monden, het wassen van de vuile kleren en het zoeken van spullen die de kinderen niet meer kunnen vinden. Of liggen we liever een uurtje in de zon? In ieder geval komen we tijd te kort. Elke dag vragen we elkaar welke dag het is en elke keer denken we dat we al dagen verder zijn. Gelukkig is dat dan niet zo, want dan zouden we nog een aardig reisje moeten maken. In de afgelopen 16 weken (of waren het er maar bijna drie?) hebben we natuurlijk veel gezien en beleefd. Gelukkig hebben we de foto’s nog anders zouden we de helft al weer vergeten zijn. En niet te vergeten de stukjes die geschreven worden. Het is elke avond weer vechten om de PC om het stukje te schrijven en de foto’s te uploaden (of is het juist om weer met vrienden thuis te chatten?). En dat duurt zo lang dat men ’s morgens toch altijd weer moeite heeft om op de alleszins redelijke tijd van 7 uur op te staan. Of soms nog een (half-)uurtje vroeger. Dat is ook de reden van de ochtendwandelingetjes.”Pa, maak je me morgenochtend wakker, dan gaan we herten spotten”. Maar als ze dan wakker gemaakt worden, is de enige die wakker is, Peter, die dan maar uit armoede zelf de hertjes gaat spotten. (Met uitzondering van vanmorgen, want toen is Ruben meegegaan). En over het algemeen liggen ze bij terugkomst nog allemaal te knorren. Maar dat lees je natuurlijk niet in die stukjes.
Het is in ieder geval weer een onvergetelijke vakantie aan het worden. Zelfs het rijden is genieten. Door de zeer afwisselende landschappen is er altijd iets te zien. ’s Morgens beginnen met een lekker ontbijtje, mogelijk in de nabijheid nog het nodige bezichtigen, om bij het tanken een lekkere verse koffie te nuttigen (kost welgeteld 0,60 $) en naar de volgende stopplaats te rijden. Onderweg eten we nog wat, hoewel we ook al een paar keer een Subway hebben aangedaan en ’s middags zijn we vaak al bij de bestemming aangekomen en hangen we de toerist uit. Afwisselend kiezen we een camping zonder (zgn. natuurcamping, alleen het woord al laat bij Feline de haren overeind staan = nl. geen internet en geen douche) of met hook up (water, elektriciteit, afvoer en soms kabel tv met op de camping douches en meestal goed internet bereik).
Het slapen was in het begin weer even wennen. Ieder zocht zijn eigen plekje, maar we hebben nu een vaste opstelling gevonden: 2-1-1-1-1-2. Dat wil zeggen Ruben en Isabel voorop, Feline in het ene klapbed en Tessa op het andere en de jongens ernaast op de grond. De gidsen slapen in de luxe kamer met douche en toilet. En gezien het feit dat ze ’s morgens niet wakker worden, ligt iedereen lekker.
Al een beetje terugkijkend kunnen we al een paar favorieten benoemen: Rocky Mountains NP, Colorado National Monument was zeer onverwacht fraai, net zoals de San Juan Mountains Skyway, Grand Teton en Yellowstone meer verwacht uitzonderlijk mooi. En natuurlijk weer bijzondere dingen: het eten bij Starvin’ Arvin met eigengemaakte broodjes met eigengemaakt raspberry jam als voorgerecht en te lang gebakken biefstuk, maar wel heerlijke kipperborst als hoofdgerecht; het leuke plaatsje Jackson met bogen van hertengeweien; de stoomtrein door de camping bij Durango; de plotselinge vangst van 2 grote forellen; de beren en bijbehorende rijen aan geparkeerde auto’s waar niemand zich druk over maakt. Maar bovenal de ruimte, de lage dichtheid aan mensen, kilometers verre uitzichten zonder maar een mens te zien. Big Horn NRA was daarbij het typerends; echt alleen op de wereld.
We gaan er nog een paar dagen van genieten en dan moeten we helaas, helaas weer op huis aan. Tot dan.
Joyce en Peter
En nu op veler verzoek een berichtje van de gidsen op deze rondreis. De reden dat jullie nog niet van ons gehoord hebben, is gelegen in het feit dat we het te druk hebben met de organisatie, het vervullen van vele wensen, het vullen van de monden, het wassen van de vuile kleren en het zoeken van spullen die de kinderen niet meer kunnen vinden. Of liggen we liever een uurtje in de zon? In ieder geval komen we tijd te kort. Elke dag vragen we elkaar welke dag het is en elke keer denken we dat we al dagen verder zijn. Gelukkig is dat dan niet zo, want dan zouden we nog een aardig reisje moeten maken. In de afgelopen 16 weken (of waren het er maar bijna drie?) hebben we natuurlijk veel gezien en beleefd. Gelukkig hebben we de foto’s nog anders zouden we de helft al weer vergeten zijn. En niet te vergeten de stukjes die geschreven worden. Het is elke avond weer vechten om de PC om het stukje te schrijven en de foto’s te uploaden (of is het juist om weer met vrienden thuis te chatten?). En dat duurt zo lang dat men ’s morgens toch altijd weer moeite heeft om op de alleszins redelijke tijd van 7 uur op te staan. Of soms nog een (half-)uurtje vroeger. Dat is ook de reden van de ochtendwandelingetjes.”Pa, maak je me morgenochtend wakker, dan gaan we herten spotten”. Maar als ze dan wakker gemaakt worden, is de enige die wakker is, Peter, die dan maar uit armoede zelf de hertjes gaat spotten. (Met uitzondering van vanmorgen, want toen is Ruben meegegaan). En over het algemeen liggen ze bij terugkomst nog allemaal te knorren. Maar dat lees je natuurlijk niet in die stukjes.
Het is in ieder geval weer een onvergetelijke vakantie aan het worden. Zelfs het rijden is genieten. Door de zeer afwisselende landschappen is er altijd iets te zien. ’s Morgens beginnen met een lekker ontbijtje, mogelijk in de nabijheid nog het nodige bezichtigen, om bij het tanken een lekkere verse koffie te nuttigen (kost welgeteld 0,60 $) en naar de volgende stopplaats te rijden. Onderweg eten we nog wat, hoewel we ook al een paar keer een Subway hebben aangedaan en ’s middags zijn we vaak al bij de bestemming aangekomen en hangen we de toerist uit. Afwisselend kiezen we een camping zonder (zgn. natuurcamping, alleen het woord al laat bij Feline de haren overeind staan = nl. geen internet en geen douche) of met hook up (water, elektriciteit, afvoer en soms kabel tv met op de camping douches en meestal goed internet bereik).
Het slapen was in het begin weer even wennen. Ieder zocht zijn eigen plekje, maar we hebben nu een vaste opstelling gevonden: 2-1-1-1-1-2. Dat wil zeggen Ruben en Isabel voorop, Feline in het ene klapbed en Tessa op het andere en de jongens ernaast op de grond. De gidsen slapen in de luxe kamer met douche en toilet. En gezien het feit dat ze ’s morgens niet wakker worden, ligt iedereen lekker.
Al een beetje terugkijkend kunnen we al een paar favorieten benoemen: Rocky Mountains NP, Colorado National Monument was zeer onverwacht fraai, net zoals de San Juan Mountains Skyway, Grand Teton en Yellowstone meer verwacht uitzonderlijk mooi. En natuurlijk weer bijzondere dingen: het eten bij Starvin’ Arvin met eigengemaakte broodjes met eigengemaakt raspberry jam als voorgerecht en te lang gebakken biefstuk, maar wel heerlijke kipperborst als hoofdgerecht; het leuke plaatsje Jackson met bogen van hertengeweien; de stoomtrein door de camping bij Durango; de plotselinge vangst van 2 grote forellen; de beren en bijbehorende rijen aan geparkeerde auto’s waar niemand zich druk over maakt. Maar bovenal de ruimte, de lage dichtheid aan mensen, kilometers verre uitzichten zonder maar een mens te zien. Big Horn NRA was daarbij het typerends; echt alleen op de wereld.
We gaan er nog een paar dagen van genieten en dan moeten we helaas, helaas weer op huis aan. Tot dan.
Joyce en Peter
-
18 Juli 2009 - 09:53
O(pa) En (Oma):
Hallo Zon-Zee-Meer-Camping en Parkaanbidders.
Weer een berichtje uit het koude HOEKIE met een temperatuur nu( half twaalf) van 15 graden best lekker dus voor eskimo's
Vanmorgen is de family van der Heijden vertrokken ,in de regen ,naar een hopelijk warmer klimaat al wijst internet uit dat het in Biarritz ook geen 24 graden is. Maar wie weet valt het wel mee, als er maar hoge golven zijn , droog is, dan is het beter dan hier.
Wij vonden het leuk om iets te lezen wat de hoge bazen hebben geschreven ,met veel humor, vonden wij. Ruben wordt straks gebruikt als laatste joker nemen wij aan, met zijn schrijfkunsten.
Blijven jullie nog even in South Dakota met de lekker temperatuur of zakken de reizigers af naar Denver waar het nu geen lekker weertje is. Wij nemen aan dat er door een van de vakantiegangers wel gekeken wordt naar de weersverwachting op Google. Zij zitten toch graag op internet en MSM?
Hertenbiefstuk is heel erg lekker Peet en heb je die daar ook gegeten?Want als je ze zo vaak ziet met het spotten dan denken wij dat jouw "kleine" buikje wel trekt heeft in iets lekkers.Zoals wij lezen komen jullie niets te kort en moeten sommigen weer aan de lijn.
Zo dit was het weer vanaf 5 hoog.
Genieten jullie nog maar fijn en tot schrijfs !
Dikke kus
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
